Owca żelaźnieńska

Owca żelaźnieńska – należy do polskich owiec nizinnych. Rasa bezroga, osiągająca masę ciała 65-95 kg. Użytkowanie mięsne i wełniste. Objęta jest programem ochrony lokalnych ras rodzimych (stada zachowawcze). Prace twórcze nad tą rasą rozpoczęto w Rolniczym Zakładzie Doświadczalnym w Żelaznej w roku 1953. Głównym inicjatorem tych prac był prof. Adam Skoczylas.

Prace twórcze przebiegały w kierunku wytworzenia owcy wełnisto-mięsnej, charakteryzującej się wełną jednolitą, średnio-grubą w sortymencie BC, przystosowaną do warunków gleb kompleksu żytnio-ziemniaczanego. Pod koniec lat sześćdziesiątych owce żelaźnieńskie były w Polsce jedyną odmianą owiec wytworzonych przy użyciu rasy Leicester i polskiej merynos.