Polski koń zimnokrwisty (z) – powstał po II wojnie światowej w wyniku krzyżowana różnych ras i odmian koni zimnokrwistych. Podjęto wtedy działania aby wyhodować konia wszechstronnie użytkowego i rzeźnego.
Konie zimnokrwiste hodowano między innymi na terenach Białostocczyzny, na Warmii i części Powiśla Gdańskiego, na Śląsku i Pomorzu Zachodnim, w rejonie Łowicza, Sochaczewa i Radomia. Obecnie konie te hoduje się między innymi w okolicach Gdańska, Warszawy, Białegostoku i Koszalina. Konie zimnokrwiste są łagodne o bardzo zrównoważonym temperamencie. Używane głównie jako konie robocze w gospodarstwach. Nadają się też do zaprzęgów, a nawet jazdy wierzchem, sprawdzają się w hipoterapii. Poza tym są zwierzętami rzeźnymi. Masa ciała koni tej rasy wynosi 500-800 kg. Wysokość w kłębie klaczy wynosi – 148 cm, a ogierów – 155. Umaszczenie jest kasztanowate z jasną grzywą i ogonem, często spotykane też rude i rudo-dereszowate.
Zostaw odpowiedź