Zebu, czyli bydło domowe garbate (Bos taurus indicus, syn. Bos indicus), rozpowszechnione jest w Indiach, ale także na innych kontynentach: afrykańskim, południowoamerykańskim i północnoamerykańskim.
Wywodzi się prawdopodobnie od podgatunku tura udomowionego w Indiach około 8000 p.n.e. Zebu dzieli się na rasy typu mięsnego i mlecznego. Wyodrębnia się około 30 ras bydła zebu. Rasa brahman reprezentuje mięsny typ zebu. Bydło zebu charakteryzuje garb w okolicy kłębu, obfity fałd sięgający od podgardla do mostka, oraz odporność na wysokie temperatury. Wysokość w kłębie buhajów wynosi 150 cm. Masa ciała buhajów wynosi około 800 kg, a krów – 550 kg.