Pomieszczenia i klatki dla szynszyli

W warunkach klimatycznych Polski, gdzie temperatura często ulega zmianom, chów szynszyli prowadzi się przeważnie w pomieszczeniach zamkniętych. Zwierzęta, pochodzące z klimatu wysokogórskiego, wymagają otoczenia suchego, bez przeciągów, jednak z dobrą wentylacją, właściwie oświetlonego światłem naturalnym.

Optymalna temperatura dla stada podstawowego powinna wynosić 16-200C, choć zimą może obniżyć się do +50C, a w porze letniej podnieść do 250C, przy wilgotności względnej 50-70%. Szynszyle mogą przetrwać temperaturę 00C, jeśli utrzymuje się odpowiednią wilgotność i nie ma przeciągów, poza tym w niskich temperaturach porastają gęstą sierścią. W związku z dużą drażliwością tych zwierząt na przegrzanie, klatki nie mogą być narażone na bezpośrednie działanie promieni słonecznych oraz nie mogą być umieszczane w pobliżu grzejników.

Szynszyle są aktywnymi gryzoniami i najlepiej jest trzymać je w metalowych klatkach o wymiarach 50 x 40 x 40 cm. Aby uniknąć zranień kończyn zaleca się aby kratki w klatach mierzyły nie więcej niż 15 mm x 15 mm. W powszechnym użyciu są zestawy klatek połączonych ze sobą szeregowo i ustawionych piętrowo. Dolne obrzeża klatki powinny być otoczone pasem z blachy nierdzewnej o szerokości 10 cm, zabezpieczającym młode szynszyle przed wypadnięciem na zewnątrz. Do chowu poligamicznego stosuje się specjalne zestawy z korytarzykiem dla samca. Oprócz rozmiarów klatek ważne jest także ich dno. Obecnie stosuje się dwa typy dna: stałe z trocinami lub inną ściółką, oraz siatkowe. Na czas porodu i odchowu młodych na spód klatki wsuwa się metalową szufladę ze ściółką lub suchymi trocinami, w celu ochrony młodych przed przeziębieniem w pierwszym okresie po urodzeniu. Ściółkę należy wymieniać co najmniej raz w tygodniu, a szufladę umyć i zdezynfekować. Za niezbędne wyposażenie klatki uznaje się karmidełko na paszę suchą granulowaną, miejsce na siano, poidełko, słój lub inny pojemnik na piasek do kąpieli pyłowej. Wskazana, aczkolwiek nieobowiązkowa jest również półka wypoczynkowa wewnątrz klatki.

Do pielęgnacji okrywy włosowej szynszyli stosuje się specjalny pył. Taką kąpiel umożliwia się zwierzętom kilka razy w tygodniu, ale tylko przez parę minut. Otwiera się w tym celu dostęp do specjalnego pojemnika z pyłem, w którym czyszczą one swoje futerko. Należy także pamiętać o systematycznym oczyszczaniu i uzupełnianiu piasku do kąpieli, tak aby wynosił on około 0,5 litra na sztukę. Najlepszy, choć najdroższy pył pochodzi z naturalnych terenów występowania szynszyli, położonych w górach wulkanicznych Ameryki Północnej i Południowej.

Joanna Radziewicz