Szynszyle należą do zwierząt poliestrycznych, co oznacza, że ich rozród może odbywać się kilkakrotnie w ciągu roku. Ponieważ cykl płciowy samic powtarza się cyklicznie co 28-35 dni, a ciąża trwa około 111 dni, istnieje możliwość uzyskania nawet 3 miotów rocznie. Taka intensywność użytkowania rozpłodowego nie jest jednak wskazana, gdyż nie daje samicy możliwości regeneracji organizmu, co z kolei powoduje ich nadmierne wyczerpanie, a co za tym idzie skraca okres użytkowania w stadzie oraz wpływa na obniżenie ich płodności i plenności.
Jeszcze do niedawna zalecany był system monogamicznego chowu szynszyli, polegający na utrzymywaniu ich parami w klatkach. Obecnie preferuje się chów poligamiczny, w którym na jednego samca przeznacza się 4-6 samic, dobranych pod względem charakteru, pochodzenia, wieku, barwy i parametrów okrywy włosowej. Zwierzęta są wówczas utrzymywane w specjalnie przystosowanych do tego celu zestawach klatek, z samodzielnymi pomieszczeniami dla samic, połączonych od tyłu korytarzem przeznaczonym wyłącznie dla samca. Samiec ma możliwość wchodzenia do każdej klatki samicy, natomiast samice mają założone kołnierze uniemożliwiające im wychodzenie z klatki. Dążąc do dwukrotnego wykotu w ciągu roku umozliwia się samcowi pokrycie samicy bezpośrednio po pierwszym w roku porodzie, w czasie rui, która występuje 21-24 godzin po wykocie. Liczba szczeniąt w miocie wynosi najczęściej 2 sztuki, przy czym rocznie odchowuje się zaledwie 2-3 sztuki. Przez pewien czas młode są odchowywane przez matkę. Po 50-60 dniach odsadza się je do osobnych klatek, gdzie rosną aż do pełnej dojrzałości.
Joanna Radziewicz