Intensywny system chowu kur

System intensywny – charakteryzuje się dużą koncentracją kur lub brojlerów chowanych w zamkniętych, specjalnych budynkach, najczęściej bez okien. Ptaki mogą być utrzymywane na ściółce i ruszcie albo tylko na ruszcie. W polskich warunkach najczęściej stosowany jest chów w głębokiej ściółce, który jest najbardziej zbliżony do naturalnych warunków bytowania ptaków oraz wymaga najmniejszych nakładów finansowych.

Bardzo ważną rolę odgrywa tutaj jakość stosowanej ściółki, ponieważ wpływa ona na kształtowanie się mikroklimatu w kurniku. Powinna być ona sucha, czysta, bez zapachu oraz wolna od zanieczyszczeń mechanicznych i mikrobiologicznych, o dobrych właściwościach higroskopijnych. Na ściółkę przeznacza się pociętą słomę ze zbóż ozimych, suche wióry z drzew liściastych, trociny, torf oraz plewy z roślin zbożowych i motylkowych. Najlepsze właściwości wchłaniania wody i amoniaku ma torf, jednakże ze względu na dość wysoką cenę jest on stosowany w niewielkim stopniu. Grubość pokrywy zależy od pory roku oraz wieku ptaków i powinna wynosić od 8 do 15 cm, a jej wilgotność nie powinna przekraczać 18%. Zbyt duża stwarza zagrożenie występowania kokcydiozy i pasożytów. Zwiększa się również stężenie amoniaku, siarkowodoru i innych szkodliwych gazów, które obniżają wyniki produkcyjne. Natomiast zbyt sucha ściółka (poniżej 18%) powoduje zbyt duże zapylenie powietrza, co z kolei może być przyczyną trwałych uszkodzeń pęcherzyków płucnych.

Odchów kurcząt i kur może odbywać się w tym samym budynku lub mogą one przebywać w wychowalni, ale w momencie rozpoczęcia nieśności powinny być przeniesione do kurnika. Brojlery kurze od momentu zasiedlenia do końca tuczu odchowywane są w tym samym pomieszczeniu.

Oprócz chowu na ściółce ptaki mogą być utrzymywane na siatce lub ruszcie. Jest to dalszy stopień intensyfikacji utrzymania, który pozwala na zwiększenie obsady kur na 1 m2 powierzchni oraz obniża koszty związane z pielęgnacją oraz wymianą ściółki. System ten polega na tym, że 2/3 lub 3/4 powierzchni stanowi drewniany ruszt umieszczony na wysokości 40 cm nad skrzynką nawozową lub metalowa siatka, zaś resztę podłogi pokrywa ściółka. Na ruszcie umieszczone są karmidła i poidła, natomiast gniazda znajdują się na ściółce. Chów niosek w tym systemie ma pozytywny wpływ na zdrowotność stada, ponieważ zwierzęta na mają kontaktu z odchodami i dzięki temu mniej chorują.

Największą obsadę ptaków na 1 m2 uzyskujemy przy bateryjnym systemie utrzymania. Jest on całkowicie zautomatyzowany, a klatki muszą odpowiadać ustalonym normom.

  • Ze względu na układ klatek w bateriach możemy je podzielić na:
  • płaskie,
  • kaskadowe z pełnym przesunięciem,
  • kaskadowe z częściowym przesunięciem,
  • pionowe 3- lub 4-kondygnacyjne.

Towarzystwa Opieki nad Zwierzętami krytykują ten system utrzymania, ponieważ nie zapewnia on ptakom komfortu psychicznego. Kury w klatkach są mniej aktywne i bardziej nerwowe. Przed zniesieniem jaja wykazują agresywność i niepokój.

Źródło: CBR Rolniczy Magazyn Elektroniczny